| Zaangażowanie (1) jest etapem poprzedzającym dokonanie wydatku, a także obejmuje wartość wydatkowanych kwot w ramach planu finansowego. Zaangażowanie wynika z podpisanych różnego rodzaju umów (np. z pracownikami czy też kontrahentami o dostawy, roboty lub usługi) i jest czymś innym niż zobowiązanie, które powstaje w wyniku wykonania umów.
Zaangażowaniem (2) wydatków budżetowych jest każda czynność prawna, która w przyszłości może powodować wydatek budżetowy ujęty w planie finansowym jednostki budżetowej, np. zawarcie umowy o pracę, zlecenia, o dzieło, o wykonanie usługi, zakupu materiałów, wyposażenia środka trwałego, wydanie decyzji przyznającej środki z budżetu, umowa cywilnoprawna polegająca na udzieleniu zamówienia publicznego, zawarcie porozumienia z innymi jednostkami samorządu terytorialnego lub z innymi podmiotami, w wyniku którego zostaje udzielona dotacja. Zaangażowanie może powstać w wyniku uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, np. przyznającej dotacje podmiotowe i przedmiotowe dla własnych zakładów budżetowych lub instytucji kultury.
Zaangażowanie to czynność prawna na podstawie której kierownik jednostki budżetowej tworzy zobowiązania, z których wynika obciążenie planu finansowego jednostki budżetowej w bieżącym roku budżetowym lub w latach następnych. Zaangażowanie z punktu widzenia prawa finansowego można umiejscowić w przedziale między planem wydatków a wykonaniem wydatków. Zaangażowanie zmienia się wraz ze zmianami w planie finansowym. Zaangażowanie powstaje w momencie zawarcia umowy, która w przyszłości skutkować będzie określonymi wydatkami w danym roku budżetowym. Zaangażowanie nie powinno przekroczyć planu wydatków w danym roku budżetowym. Tak więc kontrola jego stanu ma charakter informacji decyzyjnej, np. nie zawieranie kolejnych umów lub konieczność zmiany planu wydatków.
Za zaangażowanie odpowiada kierownik jednostki, gdyż to on podpisuje umowy i angażuje środki finansowe, a nie główny księgowy.
Zobacz zobowiązanie |
